มุฮัมมัด ส่าเหล็ม

มุฮัมมัด ส่าเหล็ม กวีนักคิดมุสลิมผู้จากไป

มุฮัมมัด ส่าเหล็ม

- ท่าคลอง
- อำเภอจะนะ
- จังหวัดสงขลา
- คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

เริ่มเขียนหนังสือโดยส่งไปตีพิมพ์ตามนิตยสารต่างๆ อาทิ สยามรัฐ มติชน แพรว คุรุปริทัศน์ โลกหนังสือ และนิตยสารของมุสลิม เช่น อัล ฮิญาด ทางนำ ข่าววันศุกร์ เป็นต้น

มุฮัมมัด ส่าเหล็ม มีผลงานกวีจำนวนมาก และหนังสือกวีรวมเล่มชื่อ ” ของขวัญจากวันเวลา ” เคยเข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ ซึ่งเป็นผลงานกลอนเปล่าทรงคุณค่าที่ทูโลชอบมากเป็นพิเศษ งานเขียนเล่มนี้น่าจะเป็นเล่มที่ดีที่สุดของเขา ทะลุเข้าถึงรอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ และอาจจะเรียกได้ว่าเป็น ‘ซีรอง’ อีกเล่มหนึ่งเลยทีเดียว

นอกจากนั้นยังมีผลงานหนังสือกวีเช่น .รวมบทกวีเพื่อความสำนึกอันดีงาม “ถ้าเป็นคนต้องกล้าฝ่าข้ามไป” อีกเล่มหนึ่งสำหรับบทกวีที่เรียบง่ายและใสซื่อ ทว่าทรงพลังของมุฮัมหมัด ส่าเหล็ม

‘บทกวีของมูฮัมหมัด ส่าเหล็ม สัมผัสใจได้ทันท่วงที ด้วยลีลาแผ่วพลิ้ว งดงาม ในความสามัญ เขาให้คุณค่าต่อเนื้อหาของชีวิตอย่างผู้ที่ประจักษ์ในเงื่อนไขของมันอย่าง ถึงที่สุด ทัศนะเกี่ยวกับความรักของเขาแจ่มจรัสในความจริง และเป็นเหมือนผู้ที่พร้อมจะยิ้มรับทุกสถานการณ์ด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่ด้วยจิตสำนึกของผู้ที่ให้ความกระจ่างชัดกับเหตุผลของการเปลี่ยนแปลง ของการสูญเสีย และของกาลเวลา ซึ่งยากยิ่งที่จะหาได้โดยง่ายจากจิตสำนึกทั่วไปของผู้คนในสังคมปัจจุบัน’ – (ดอกไม้ดำ/หนอนหนังสือ/มีนาคม 2532)

มุหัมมัด สาเหล่ม กลับสู่ความเมตตาของอัลลอฮ์ในวัน ศุกร์ 21 ตุลาคม 2554 เหลือเพียงแต่กวีที่ได้เขียนขึ้นในยามที่เขามีชีวิตอยู่ไว้ด้านหลัง

ในโลกนี้มีบทกวีซุกซ่อนอยู่มากมาย ฉันบันทึกเอาไว้เป็นบางบท เป็นบางด้านของชีวิต ลองอ่านดู บางทีอาจจะเป็นบางส่วนของคุณเอง เพราะเราต่างเป็นมนุษย์เหมือนกัน ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อมนุษชาติ มุฮัมมัด ส่าเหล็ม

.....................

ชื่อหนังสือ : ถ้าเป็นคนต้องกล้าฝ่าข้ามไป

ผู้เขียน : มุฮัมมัด ส่าเหล็ม

พิมพ์ครั้งที่ 1, กรกฎาคม 2545 / สำนักพิมพ์อัล-อีหม่าน / 67หน้า / 70 บาท

สักกี่บทกี่ตอนของกลอนบาท                                         ที่จะผาดผุดเห็นเป็นหนังสือ

รวมบทกลอนสัมผัสถนัดมือ                                                           โดยผู้เขียนขานชื่อคือมุสลิม

สักกี่ท่วงกี่ทีของชีวิต                                                                       ที่จะคิดการอ่านคือการอิ่ม

ป้อนอักษรอุ่นไอให้ใจชิม                                                              อย่างเนิบนิ่มนาบใจอย่างใคร่ครวญ

       

จึงดังนั้นหนังสือที่ถือนี้                                                                  มีข้อดีจารจบอย่างครบถ้วน

เป็นถ้อยกลอนมุสลิมอันอิ่มอวล                                                     ชื่นและชวนให้ใจได้ชมเชย

คงสักครั้งที่ใจไม่ไหวสู้                                                                  ไม่อยากรู้สักสิ่งอยากนิ่งเฉย

ยามล้าเกินเคลื่อนร่าง – เราต่างเคย                                                 ไม่อยากเอ่ยเอื้อยถ้อยสักน้อยคำ

ถ้าหนังสือดีดีพอมีบ้าง                                                                    ที่จะสร้างแรงสู้อยู่และย้ำ

คงเล่มนี้นี่แหละขอแนะนำ                          ในมืดดำรอบด้านลองอ่านดู

แม้คิดว่าสัมผัสมีบกพร่อง                                                               ในรอยร่องบางบาทยังฝาดหู

แต่ภาพรวมให้ผ่านงานชั้นครู                                                         ที่เปิดปูทางทิศกลอนอิสลาม

คือจุดเริ่มแรกรุ่นคือคุณค่า                                                               ทั้งเนื้อหาก็ข้นอย่างล้นหลาม

ยืนอยู่ไหนยามทุกข์ได้ลุกลาม?                                                     ถ้าใครถามคงตอบตามชอบว่า :

“ยังยืนหยัดอยู่ที่นี่แหละที่รัก                                บางวันก็เหนื่อยนักเจ็บและล้า

แต่ยังอยู่ยืนหยัดด้วยศรัทธา                                   และรู้ค่าเวลาที่ผ่านเลย”*

                                                                                       

คือความหวังและรักที่อักษร                                                            ได้ปันป้อนใจล้าอย่างผ่าเผย

เมื่อความเชื่อเขียนคำย้ำและเปรย                                                  มันก็เอ่ยเอื้อนชัดด้วยศรัทธา

เพราะปัญหาผ่านมาเพื่อฝ่าพ้น                                                       ถ้าเป็นคนต้องคลายอย่างทายท้า

ทุกภูสูง-ผืนทราย-สายธารา                                                            “ถ้าเป็นคนต้องกล้าฝ่าข้ามไป”**

………………………………………………………………………….

* จากบท ‘พันธะปณิธาน’ หน้า ๑๓

** จากบท ‘ถ้าเป็นคนต้องกล้าฝ่าข้ามไป’ หน้า ๙

 .....................................................